Niet alles in het leven is een keus

Momenteel zit ik in mijn behandeltraject voor borstkanker. Toen ik de diagnose kreeg voelde ik me super gezond. Ik at gezond, dronk niet, rookte niet, sporte veel. Naarmate ik meer kuren krijg begin ik me steeds zieker
te voelen. Mijn conditie en kracht nemen af. Ook emotioneel wordt het steeds zwaarder. Voor mijn gezin is het moeilijk, op het moment dat we ontdekte dat ik een afwijkende mammogram had wonen mijn man en it in Singapore. Ik kom naar Nederland om op ziekenbezoek te gaan bij moeder, die dan net is geopereerd aan borstkanker. Als ik bij haar ben krijg ik een mail met de uitslag van mijn punctie en die is niet goed. Met behulp van mijn Nederlandse huisarts wordt ik aangemeld bij mammacare vanaf dat moment gaat de ratrace draaien.
Ineens is jouw leven niet meer van jou. Wordt je agenda beheert door iemand anders. En dan begint je behandeling en daar kun je je alleen maar aan overgeven. In dit hele proces put ik zoveel mogelijk steun uit contact met familie, vrienden en lotgenoten. Dit geld ook voor mijn parnter en kinderen. We proberen er met z'n allen zo positief mogelijk in te staan. En gaan voor genezing, door alle onderzoeken naar kanker krijg ik een op mij toegepaste behandeling en van alle toegewijde medewerkers van mammacare krijg ik enorm veel steun.